|
|
het "ijzeren gordijn" van Israel |
Een grensovergang om snel te vergeten
Het is Sabbat in Israël maar de grenspost tussen Aqaba en Eilat is open. Wij zijn voorlopig de enigen die zich per auto aanmelden aan de eerste versterkte poort in het soliede ijzeren gordijn dat Israël moet beschermen tegen ongewenste infiltratie. Het duurt even voor er iemand in een witte kiel ons de te volgen instructies komt geven, nadat hij onze temperatuur heeft gemeten.. Motor stilleggen, motor aanzetten, wachten tot het licht op groen springt, paspoorten tonen ...
Waarom we zolang moeten wachten is een vraagteken. In de zeventiger jaren en later waren we ettelijke malen in het land en hebben toen bepaalde trekjes van sommige veiligheidsdiensten leren ondergaan.
|
|
hier moesten we wachten en kregen we een eerste controle |
Van de vriendelijke verwelkoming en prioritaire behandeling die we in Saudi en zelfs in Jordanië hebben ondervonden zijn we mijlenver verwijderd. We moeten de FJ parkeren . Een groep veiligheidsbeambten komt op ons af en we worden verzocht de FJ leeg te maken. Protesteren werkt averechts, zelfs de kampeerzetels moeten eruit om op een karretje naar de scanner te brengen. Alles in de FJ zit op een welbepaalde wijze vastgesjord en moet op de juiste manier eruit en er terug in worden geladen. Dat is dus werken geblazen. Vreemd genoeg wordt zowat 80% in de FJ eruit gehaald bekeken en in de scanner geduwd maar de dakkoffer moet niet open en ook niet de elektrische daktent!
Na deze wat tergende behandeling moeten we naar de douane. Onze Carnet is hier niet geldig. Eerst moeten we een autoverzekering afsluiten vooraleer we een vergunning krijgen om in Israël te rijden. Dat simpele verzekeringsdocument bemachtigen duurt meer dan een half uur en kost 168$ voor slechts zeven dagen. Dan terug naar de douane met onze verzekering en hier hebben ze ook blijkbaar computer problemen. We krijgen ook zeven dagen verblijf. Op onze vragen hoe het verder moet hebben ze geen antwoord. Dat moeten we in Tel Aviv maar vragen.
Ongeveer vier uur heeft de procedure in beslag genomen en FJ mag 7 dagen in het land blijven.
|
|
na onze negatieve ervaring werden we toch welkom geheten |
klik hier voor meer foto's van de grensovergang |
Een aangenaam uitstapje
In Eilat, waar we 25 jaar geleden ook al waren, is er volop vakantie stemming. De stad lijkt op niets meer op wat we ons nog kunnen herinneren. Onze zoektocht naar een geopende shop om een simkaart te kopen heeft niets opgeleverd. Lang kunnen we hier niet vertoeven, we hebben vanavond geboekt in Ein Bokek aan de Dode Zee.
|
|
op wandel in Eilat - de stad is niet meer te herkennen |
|
de dode zee |
|
|
|
om beurten gingen we drijven, want zwemmen kan je niet in de dode zee
|
Het had nog wat langer mogen duren ons verblijf aan de oever van het met mineralen verzadigde meer op - 386 meter onder de zeespiegel.
|
|
het paradijs voor 1 dag |
klik hier voor meer foto's van de dode zee |
Covid-19 perikelen
Allerlei onheilspellende berichten blijven ons bereiken, het is kwestie van zo snel mogelijk terug naar huis te vliegen. In het douanekantoor Center Customs House, 3A Israel Galili St. P.O. Box 4242Rishon Letzion 7514 worden we ontvangen door een dame die in het begin van ons gesprek nogal afstandelijk overkwam. Maar bij het zien van onze reisroutes werd het gesprek wat aangenamer en vlotter.
|
|
|
|
in dit gebouw moest het gebeuren - met een halve oplossing kwamen we buiten |
De FJ kan tot het eind van de geldigheid van ons visa in het land blijven, en dit is tot 6 juni 2020.. Onze all risk verzekering werd aanvaard en als ik een nieuw verlengd visum kan bekomen in Brussel mag hij tot dan in het land blijven tot einde visa. Dat zou betekenen dat we voor september de FJ uit het land moeten rijden tenzij Covid-19 er anders over beslist!
Geen ferry’s worden nog toegelaten in Israël, ook vernemen we dat donderdag geen buitenlandse vluchten meer mogen landen. Ondertussen was het ons gelukt om een vlucht naar Brussel voor vrijdag aanstaande te boeken. Met al die onzekerheden is het nu een kwestie van hier weg te zijn of we riskeren een geforceerd verblijf in Israël. Dus maar weer proberen een vroegere vlucht te organiseren.
|
Tja .......de corona strooide roet in het eten |
Het is ons gelukt, om onze vlucht te vervroegen naar woensdag 11 maart maar er kwam opnieuw een kink in de kabel want een paar uur later kregen we bericht dat onze vlucht verlaat was naar 01.05 uur 12 maart 's nachts met een tussenstop in Helsinki. Geen leuke vooruitzichten maar het voornaamste is dat we weg geraken en veilig in België aankomen.
|
|
onze laatste avond in Tel Aviv sloten we af met een heerlijk etentje in restaurant Helena |
klik hier voor meer foto's van Tel Aviv |
Caesarea National Park
Onze FJ stallen we bij een vriend een 50 km ten noorden van Tel Aviv maar bezoeken eerst nog het Caesarea National Park , een plaats nog gesticht door Herodes in de eerste eeuw na Christus.
|
|
de overblijfselen van Caesarea |
klik hier voor meer foto's van Caesarea National Park |
Vroegtijdige
terugkeer naar België
|
|
gewapend met handschoenen het vliegtuig op |
|
de vlucht Tel Aviv - Helsinki zat vol maar de vlucht Helsinki - Brussel was half leeg |
onze route door Israël |
|