Zondagmorgen 29 augustus.Rijden we vandaag in de regen? Waar rijden we naartoe? Dat zijn inderdaad de vragen die ons bezighouden. Het weer was de laatste dagen een spelbreker en het is het weer dat onze route zal bepalen. Wij hebben geen zin in temperaturen van 12° in Slovakije, dat was nochtans het land op ons routeplan. Indien we de weersvoorspellingen moeten geloven is centraal Europa volgende week in de greep van een herfst offensief met regen en temperaturen die niet hoger klimmen dan maximaal 15°.
het is aanschuiven aan de grens
Na dertien jaar hebben we geleerd te reizen met zo weinig mogelijk constraints en stress en in nomaden modus lukt dat aardig. Ondertussen heb ik, rekening houdend met de weer parameters, een nieuwe route uitgestippeld. Wij rijden richting middellandse zee voor de dagen die ons nog resten in deze laatste etappe. Onderweg doen we nog wat cultuur op in Budapest en Zagreb. In Budapest waren we al meerdere keren maar Zagreb hebben we enkel een drietal keer doorgereden.
Welkom in Hongarije
Wat een drukte op de snelweg naar Budapest! Ja, we nemen tegen de gewoonten in een snelweg, dat gaat sneller vooruit. Het is 15.00 uur en we checken in, in een hotel in het centrum van Buda. We kunnen dus nog ruim genieten van de vibes van de stad hoewel er een koude wind blaast langs de Donau. Wij twijfelen of we twee elektrische steps zouden huren. Neen, we kiezen voor een korte wandeling en een mooi terrasje.
Ons nieuwe hotel heeft een ondergrondse parkeergarage maar de ingang is te laag voor de FJ. Voor de grote ramen van de lobby heb ik de FJ in een minuscule parkeerplaats gereden tussen een boom en een Ford. Daar staat hij veilig onder de camera’s en vóór de ramen.
we nemen de richting Budapest
Het fantastisch mooie parlement in Budapest
hier staan we voor de vierde keer aan de Donau met het parlement op de achtergrond
wat gaan we eten - wat gaan we drinken?
in de meeste restaurants zijn we bijna alleen maar toch kregen we een serenade
we kregen een mooi concert aan ons tafel
Naar Kroatië
Het heeft vannacht weer geregend maar nu schijnt de zon en het is al (!) 18°. Het is 10u30 we zijn op weg naar Zagreb, opnieuw langs de autosnelweg die langs het Balaton meer loopt. Een ritje van 350 km, dus zijn we vroeg in de namiddag in Zagreb. We hebben opnieuw een paar duimen op gekregen van voorbij rijdende auto’s en de man in het tankstation kan zijn ogen niet geloven dat we met de FJ de wereld rond gereden zijn.
We hebben net een bericht gekregen van Akos. Akos is een reis vriend geworden sinds we elkaar ontmoet hebben, jaren geleden in Malaysia. Hij reisde toen in Azië als auto journalist met de motor en had ons verteld van zijn ongeval met de Honda in Nepal. Wij wisten niet dat hij in Hongarije was deze tijd. Hij had gisteren gelezen dat we in Budapest waren en was er gisterenavond ook aangekomen. Zonde dat we zo nipt elkaar gemist hebben!
aan het Balaton meer
Nog eens een vervelende grensovergang
Bij de grens met Hongarije - Kroatië, waren we gisteren rond 13.00 uur getuige van een van de meest ongelooflijke situaties van onze talrijke grensovergangen wereldwijd. Een gestage stroom auto's passeren het grensportaal, maar toen we opdaagden, vroeg een Hongaarse politieman om onze paspoorten. We zijn in Europa, dus ik gaf hem onze ID-kaarten, toen moest ik hem mijn rijbewijs geven en toen wilde hij de autopapieren "het origineel", zei hij. We overhandigden het origineel. Hij was er nog steeds niet van overtuigd en ik moest mijn auto aan de kant parkeren. 'Je documenten zijn vals ', zei hij. Zijn collega kwam erbij. “Uw verzekeringspapieren?” "Dat is een kopie", beet hij ons toe. De groene kaart hadden we inderdaad uitgeprint omdat we deze maar per mail hadden ontvangen na ons vertrek. "Je kentekenplaten zijn Belgisch en je auto Amerikaans", zei hij weer. "De originele Texas-platen liggen in de koffer", antwoordde ik. "Als ik ze op de auto zou houden, zou ik ze zeker verliezen, want Amerikaanse kentekenplaten zijn over de hele wereld verzamelobjecten". Ik liet hem de echte zien. Toen vond een van de mannen de vervaldatum van onze Texaanse wegenbelasting en dat was 2009! "Je moet belasting betalen", zeiden ze... de discussie ging maar door en door…. Ik liet onze Griekse douanedocumenten zien met een geldigheidsdatum tot 24/10/21’. Nog altijd waren ze niet inschikkelijk!
Lieve mengde zich in de discussie maar ze werd teruggestuurd naar de auto. Plots zei een van de twee politieagenten : "Geef me een van je kentekenplaten, dan mag je gaan". …..Je zou dergelijk gedrag van politieagenten in Afrika verwachten, maar hier…? Ik weigerde en legde nogmaals uit dat zij de eerste politie waren die zo moeilijk deden. Hij dacht het gevonden te hebben en vroeg toen om onze paspoorten. Hij had pech, want ook die hadden we bij. Een paar minuten later, toen hij al onze visa en grensstempels had gezien, gaf hij me al onze documenten, autopapieren, verzekering, identiteitsbewijzen, rijbewijs en paspoorten terug zonder een woord te zeggen...
Dit is de meest ongelooflijke grensovergang van onze meer dan 100 overtochten!
Na ons bezoek aan Roemenië staken we op 05/06 de grens over van Hongarije
Nog een land: Hongarije
Hier hebben we ons niet vergist en kunnen we zonder zorgen of vrees voor een discussie met de arm der wet gebruik maken van de snelwegen. Het E vignet is juist opgesteld.
de grens van Hongarije
we zijn in Hongarije
De vlakke poesta biedt weinig afwisseling. In de verte zien we langs de grens met Slovakije toch wat reliëf. Het is zonnig tot over de grens met Slovakije en dan weer …regen!