Van Mostar naar Plav in Montenegro
Mostar was druk op zaterdag en veel minder op zondagavond. Het hotel moeten we cash betalen dus moeten we even naar de pinautomaat. Betalen met creditcard leverde in Bosnië al een problemen en ook voor het tanken. |
|
Wij rijden richting Montenegro met één tussenstop daar. Een rit van 320 km grotendeels door de bergen. De grensovergang, op 1.000 meter, was makkelijk en de formaliteiten beperken zich tot tonen van onze ID kaarten. In augustus stonden reizigers hier nog tot 3 uur in de file!
Montenegro ervaren we als goed verzorgd, de wegen zijn beter dan in Bosnië. Maar ook hier is er een veelvoud van verkeersborden die de maximale snelheid aangeven. 40 voor een bocht of 20 voor een zeer scherpe bocht, verder 50, 60, 70 op standaardwegen. We reden wat te snel bergaf zei de geüniformeerde man die ons in de afdaling deed stoppen. Voorzichtig want een boete kost je hier 90€!
|
 |
we werden verwend door deze mooie zichten |
Op relatief nieuwe wegen rijden we verder. Ten noorden van de stad Podgorica rijden we een snelweg op, maximum snelheid 100km/ u. geven de borden aan De tunnels en viaducten wisselen zich in snel tempo af. De tunnels zijn klaar verlicht en er is duidelijke signalisatie. De weg blijft klimmen door de bergen. Hoeveel viaducten en tunnels we al doorkruist hebben is niet meer te tellen. Dit is een van de mooiste wegen kunstwerken die we in Europa zagen. Een prachtig stuk engineering. Ik geloof dat we aan het einde komen van die weg, de linkse rijrichting ligt hier 20 meter hoger dan onze rijbaan en we moeten door een tolstation. We belanden op een meer normaal weggetje, smal en hobbelig. Nog 60 km naar Plav aan het meer op 1.100 meter hoog.
|
  |
 
we wisten niet wat we zagen: ontelbare tunnels en bruggen
|
 |
ongelooflijke luxeweg door de bergen |
De weg is smal en een tegenligger moet omzichtig en traag gepasseerd worden op wat bredere plekken. We hebben al een paar tragere auto’s kunnen voorbij steken maar de zwarte Audi Q3 met Servische nummerplaat?wil voorop blijven . Met de FJ zijn we duidelijk sneller want die absorbeert de vele putten en verzakkingen veel beter. Het laatste wat ik kan doen om hem duidelijk te maken dat ik voorbij wil is toeteren maar ook dat brengt geen verandering. Dan maar wat meer toeteren en ja de Q3 gaat naar rechts maar voor de Audi stilstaat heeft hij zijn portier al open! Wil hij op de vuist? Wij duwen het gaspedaal wat dieper en spurten verder. Na twee bochten is de Audi al niet meer te spotten. Dit was duidelijk niet onze beste kameraad.
|
 |
LPG goed en goedkoper maar dan moet het functioneren |
| Voor meer foto's van onze doortocht door Montenegro klik hier |
De lpg duivel was er weer
Even buiten Mostar, na een was en tankbeurt sputtert de motor opnieuw. Ik krijg hem niet terug op lpg. Het is pas op de bergwegel dat alles weer normaal functioneert. Vreemde panne. De tank en de kleppen erop zijn alle nieuw en toch hapert de gas uitstroom!
|
| Terugreis van Albanië naar Montenegro - oktober |
Minder goede weersomstandigheden
Omwille van de minder goed weersverwachting de komende week hebben we besloten de geplande route langs de kust tot in Trieste niet te volgen. Wij rijden door het binnenland.
De kortste weg van Theth naar de hoofdstad van Montenegro is 90 km maar we nemen een ietwat langere route over Shkodër en Bar aan de zee in Montenegro.
De grensovergang Albanië Montenegro gaat traag . Gelukkig is er niet veel verkeer. Aan twee loketten vlak naast elkaar moeten onze ID kaarten gegeven worden. Bureaucratie van de oude stempel.
|
 |
het stadje Bar ligt er prachtig bij |
 |
wat een zicht |
Eens op het grondgebied Montenegro vinden we betere wegen maar ook zijn hier chauffeurs die de gekste manoeuvres uithalen. Bijvoorbeeld voorbijsteken op onoverzichtelijke plaatsen over dubbele witte lijnen.
Van de stad Bar, een mondaine stad aan de Adriatische kust met veel nieuwe appartementsgebouwen, rijden we door een tunnel en dan nog een oostwaarts richting Podgorica de hoofdstad van het land.
|
 |
vanop de wandelbrug bekijkt Dirk de Millennium brug |
Tot in 1992 heette die stad, met nu 190.000 inwoners,Titograd.
Podgorica wordt reeds bewoond sinds de prehistorie. De stad wordt voor het eerst bij naam vermeld in de geschiedenis in 1326.
|
 |
De Millenium brug is ontworpen door een Sloveens bedrijf |
| |
 |
de brug bevindt zich in het oude gedeelte van Podgorica |
Ongeveer drie kilometer ten noordwesten van Podgorica liggen de ruïnes van de Romeinse stad Doclea, van waaruit de Romeinse keizer Diocletianus afkomstig was. In latere eeuwen "corrigeerden" de Romeinen de naam naar Dioclea, waarbij ze ten onrechte vermoedden dat een i verloren was gegaan in vulgaire spraak.
Wij blijven maar een nacht in de stad en behalve een vluchtig bezoek aan enkele toeristische trekpleisters in het centrum vervolgen we onze weg naar een andere hoofdstad Sarajevo in Bosnië Herzegovina. 320 km door de bergen en langs de Tara canyon.
|
 |
wat een landschap |
 |
mooi mooi mooi |
Naar Bosnië Herzegovina
Podgorica ligt al een eindje achter ons, we rijden 320 km naar Sarajevo over de weg E762. Een reistijd van meer dan 4 uur, wordt opgegeven. Dat voorspelt een kronkelige en geaccidenteerde route. Wij rijden al een tijdje op de flanken van de heuvels op een alsmaar oplopende weg. De ene keer is de vallei diep onder ons links wat verder weer rechts. Er is niet veel verkeer het is een ontspannende en afwisselende rit. Wij zijn ondertussen tot ongeveer 1.200 m hoogte gestegen.
Deze weg is recent aangelegd, hier en daar zijn nog werken aan de gang om de flanken langs de weg te verstevigen of om ze te voorzien van een ijzeren draadnetwerk om vallende rotsen te voorkomen.
We dalen lichtjes en voor ons zien we een blauwe strook water opduiken. Het blijkt een arm van een stuwmeer. Het niveau van het stuwmeer is meer dan 3 meter lager dan zijn normaal niveau. De droogte heeft ook hier zijn gevolgen.
Al een lange tijd rijden we op de oevers van het grillige stuwmeer al een paar keer reden we over een brug naar een andere arm van hetzelfde meer. Wij hebben tientallen lange en korte tunnels doorgereden langs de oevers. Dit is een prachtig spektakel.
Al 25 km krijgen we dit spektakel en dan is er de dam. Diep beneden is er nu nog een beekje. We zijn ondertussen aan het dalen tot 600 m en plots rijdende op een brede plek met een verlaten gebouw. Dat ziet eruit als een grensgebouw. Inderdaad wat verder komen we aan de grens met Bosnië Herzegovina.
|
 |
de tunnels waar we doorreden zijn niet te tellen |
| voor meer foto's van onze reis door Montenegro klik hier |
|
 naar boven |
Terug naar
www.worldtravellers.be
