 |
|
|
| Ons reisverhaal van Paraguay |
|
|
 |
De grens
De grensovergangformaliteiten zijn nog nooit zo snel verlopen. Het is ondertussen donker, we zijn weer een tijdzone doorgereden ( in tegenstelling wat we verwachtten we zijn hier 1 uur vroeger). Het is 18 uur in Paraguay! |
 |
Voorop rijdt een lichte motorfiets met daarop 2 man die ons hebben geholpen bij het afwikkelen van de grens administratie. Ze willen ons een paar hotels laten zien in het centrum van Asunción. Onze rijdende GPS brengt ons tot in het stadscentrum waar het verkeer redelijk gedisciplineerd lijkt, op het eerste zicht althans. Met 1,2 miljoen inwoners is Asunción geen kleine stad maar zonder grote problemen belanden we bij het tweede hotel. |
| Het hotel Aspen heeft alles wat we kunnen wensen – zwembad inclusief - en terwijl Lieve de registratie doet maak ik kennis met een Argentijns koppel uit Buenos Aires dat met de motorfiets op weg is naar de Iguacu watervallen. Ze hebben op 200 km ten Zuiden van Buenos Aires een ranch en als we willen kunnen we daar de FJ stallen tijdens onze terugkeer naar België. |
TOP |
|
|
|
Nuestra Señora de Asunción.
In de straten van de binnenstad rijden opvallend veel grote en dure auto’s en dat is een ander beeld dan wat we zagen in Argentinië. Niet anders, is dat vanaf 13 uur tot 17 uur het stadsleven zowat stilvalt, want hier ook is de siësta deel van de cultuur. |
| Asunción was ooit de belangrijkste stad van Zuid Amerika, ten tijde van de Spanjaards. Van hier ook vertrokken de Jezuïeten voor de evangelisatie. De stad was het knooppunt tussen de mijnen van Potosi in Bolivia en de havens aan de Atlantische oceaan. Om een of andere reden voelen we die vibes niet en maakt de stad niet die indruk die we van een hoofdstad gewoon waren. |
 |
| Helemaal anders zijn de buitenwijken van de stad. Die doen dan eerder denken aan San Salvador in El Salvador. Alle voetpaden en soms halve straten zijn bezet door venters en marktkramers. Vele standjes met fruit en groenten en dat hebben we al een poos gemist want zowel in Chili als in Argentinië is het aanbod van fruit en groenten schaars in de winkels en er staan nooit venters langs de kant van de weg. Fruitventers staan hier zelfs opgesteld aan de voerpaden en in het midden van de weg aan de verkeerslichten! (zoals in Mexico) |
 |
We zijn twee nachten in de stad gebleven en rijden nu richting Zuid Oost. Yaguaron en omgeving is toeristisch en we rijden nu rechts het hotel “Bayern Wald” voorbij! Wat verder in Villarica is er een hele Duitse kolonie inclusief oktober bierfeesten. Belgen moeten hier ook zijn geweest want de asfaltweg is nu een soort kasseiweg geworden. Geen kasseien natuurlijk, maar rode hardsteen. Ook de aarde is hier ondertussen rood geworden en af en toe zijn de kasseien bedolven onder een opdrogende rode modderlaag. Buiten af en toe een verzakking rijdt deze steenweg betrekkelijk goed.
We rijden richting grensstad Ciudad del Este. Na 370 kilometer ontspannen cruisen door landbouwgebieden op Europese maatstaven geschoeid rijden we de parking op van het hotel Austria naast het hotel Münich. Het is kwart na zes. Ciudad del Este staat beschreven als het drukste commercieel centrum van de wereld (?), met honderden winkels, shopping centers en malls. Het ligt op de grens tussen Paraguay, Brazilië en Argentinië en vlakbij de Iguaçu natuurparken. De grensformaliteiten zijn hier simpel men kan voor een dag zonder papieren de grenzen over. Dus komen Argentijnen en Brazilianen hier massaal inkopen doen.
San Blas is de drukke winkelstraat, maar op dit uur zijn al alle winkels dicht!
Het hotel Austria is inderdaad uitgebaat door Oostenrijkers en dat is te zien aan de spijskaart en de vele Oostenrijkse affiches die in het hotel hangen. |
TOP |
|
|
|
Foz do Iguaçu in Brazilie.
24 april, vrijdagmorgen, we zoeken een uitweg om uit het overdrukke stratengewoel te geraken, naar de brug die de grens is met Brazilië. De grensovergang van Paraguay Brazilië is een drukke bedoening met parallelle lanen om rijdend de grens formaliteiten te verrichten. Ik parkeer de FJ want ik wil zeker zijn dat we alle nodige stempels en importvergunningen voor de FJ hebben. Geen immigratiediensten te zien van Paraguay dus maar naar de Braziliaanse kantoren.
|
Voorlopig reden we 420 km in Paraguay, binnen een week zijn we hier terug. |
|
TOP |
|
|
|
Terug in Paraguay.
Toen we van Paraguay naar Brazilië zijn gereden ben ik, door de warrige drukte van de grensovergang in Ciudad del Este, de immigratie en douane van Paraguay voorbijgereden. Dus ben ik nu in Argentinië, nog altijd officieel in Paraguay! Van de Policia krijg ik wel een vermaning omwille van deze onregelmatigheid.
“Indien u niet buitengegaan bent kan je ook niet binnenkomen!” was de opmerking. Vijf minuten later reden we over de meer dan 2 kilometer lange brug over de Rio Parana richting Hohennau.
Hohennau, gesticht in 1908, is een van de drie Duitse kolonies hier in Zuid Oost Paraguay. Vlakbij bevinden zich de Jezuïeten ruines van Trinidad en Jesus, en de kampeerplaats Parque Manatial is een mooi vakantieresort even buiten het stadje… |
TOP |
|
|
|
Hohennau.
3 mei in Hohennau en er staat een stralende zon aan een staalblauwe hemel. Het is minder koud geweest deze nacht. Verwonderlijk toch dat klimaat hier, eens de zon weg daalt de temperatuur snel van 25° tot amper 14°C en de dauw slaat neer zodat alles zeer vochtig aanvoelt en ook is. En dan is het nog maar 18 uur!
|
 |
Gisteren hebben we met de uiterst behulpzame en vriendelijke, duitsprekende, eigenaar van het resort de twee Jezuïeten nederzettingen ruines, Trinidad en Jesus bezocht. Net als in San Ignacio (AR) hebben de Jezuïeten hier een dorp gebouwd met huizen voor de indianen, scholen een boerderij en een overdadig grote kerk. 3 tot 3.500 mensen hebben in deze gemeenschappen geleefd en gewerkt tot de Jezuïeten, op bevel van de Spaanse kroon, Zuid Amerika moesten verlaten in 1767. De kerk van de gemeenschap Jesus is nooit afgewerkt geraakt omdat de bouw slechts werd gestart in 1750. |
 |
Van Hohennau naar de grens, Encarnacion, is het slechts 40 kilometer en het is zondag vandaag. Weinig of geen verkeer dus de grens overgang zou vlot moeten verlopen.
Maar de immigratiedienst van Paraguay heeft opgemerkt dat we al in Brazilië zijn geweest en officieel nog niet zijn uitgeschreven in Paraguay…en om de nodige stempels te krijgen kunnen we niets anders dan de Politie sponseren!!
We zijn de Paraguayaanse grens over en zijn zonder problemen nu voor de derde keer Argentinië binnengereden. “Bienvenidos, señor“
|
Bij onze tweede rit in Paraguay reden we een 100 km |
| |
|
Voor de vertaalde pagina's: De kleine foto's kunnen alleen vergroot bekeken worden vanuit de oorsronkelijke pagina. |
|
