Lieve schrijft:

Inpakken, wegen, opnieuw verdelen, opnieuw wegen....dat was onze bezigheid de laatste dagen. Met allerhande nieuwe onderdelen voor de FJ zoals nieuwe rechter spiegel, twee spoorstangen, silent blocks voor de voorste schokdempers, afdekrubbers voor de wielkasten, een set nieuwe gereedschapsleutels en daarbovenop nog een zonnepaneel dat op zichzelf 12 kg weegt, was het geen sinicure om onze toegelaten 2 x 30 kg niet te overschrijden.

Koen kwam ons oppikken, maar moest van Nederland komen en er waren winterse buien voorspeld. Hij keeg het voor elkaar om intijds in Kontich te geraken.

In Zaventem was het eventjes spannend om te vernemen of ze de 3 kg overgewicht zouden toelaten. Maar geen probleem...alles ging mee ook het zonnepaneel, die door een andere dienst moest opgehaald worden. Nu is het afwachten of het zonnepaneel heelhuids gaat aankomen in Kathmandu.

We hadden tijd zat en dronken in Starbucks nog een koffie, vooraleer onze zesde trip van onze weleldreis aan te vatten.

Op het vliegtuig naar Istanbul, waar we een tussenlanding hadden, zat ik naast een koppel uit Waregem die al voor de zesde keer gaan overwinteren in Zuid Afrika. Bij een babbel vernam ik dat mijn beste shoolvriendin van destijds, een hele goede kennis is van Hilde, mijn medepassagier. We waren zelfs samen op het huwelijksfeest van mijn vriendin in 1965. Leuk....