We zijn eindelijk kunnen vertrekken. De nodige visa’s en de exportdocumenten voor de FJ hebben we gisteren gekregen.
Het is al 10u30 en wij rijden stapvoets in de file naar de ring van Brussel. Aan dit tempo zullen we ons doel voor vandaag niet halen. Anders dan in de voorgaande expeditie zijn we nu gebonden aan data! We zitten al meer dan een week achter op ons reisschema. En ons reisprogramma is nogal rigide doordat de visa ons verplichten om in de respectievelijke landen aan te komen op de datum die op het visa document staat. Daar komt nog bij dat de geldigheidsperiode van de visa meestal beperkt is tot slechts een maand.
In Botosani een stad in noord Roemenië moeten we zijn op een werkdag. In die stad vlakbij de grens met het kleine land Moldavië moeten we een douanestempel halen en die hebben we absoluut nodig om onze FJ exportdocumenten te valideren. Maar Botosani is meer dan 2.000 km en we moeten nog door Duitsland, Oostenrijk en Hongarije.

Langs de Duitse autostraden

6 mei 2011
Gisteren zijn we inderdaad niet gekomen waar we wilden zijn, maar het gemoedelijk hotel gelegen midden het groen op een boogscheut van de snelweg naar Neurenberg was een goed keuze. Als het wat meevalt, kunnen we vandaag in Hongarije zijn.
De hotelbaas had onze Texaanse nummerplaat gespot en de wereldkaart op de deuren van de FJ. Hij wil weten wat die Amerikanen van plan waren…Zulke gasten heeft hij nog niet gehad!
Het rijdt vlot op de snelweg A3 naar Passau. De lentezon schittert in de blauwe wolkeloze hemel en maakt de Donau vallei nog mooier. In Passau vlak voor de grens met Oostenrijk zullen we autogas tanken en met een volle tank moet het lukken om Oostenrijk door te komen. LPG is in Oostenrijk zeldzaam.